[hashem_wolf]

بچه‌ها برنامه صفر و یک که ساعت ۱۸ امروز (شنبه ۱۳ شهریور) از شبکه ۷ پخش می‌شه رو از دست ندید چون سعید زبردست در این برنامه به منظور آشنایی با لینوکس حضور خواهد داشت، سعید جان موفق باشی :-)، لطفا اطلاع رسانی کنید ..

<!-- m --><a class="postlink" href="http://zebardast.ir/">http://zebardast.ir/</a><!-- m -->

[hashem_wolf]

و برنامه گذشته مرتبط:

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.iransima.ir/FilmDescription.jsp?IDCode=294497&pCode=94&pType=2010-08-21&place=calendar">http://www.iransima.ir/FilmDescription. ... e=calendar</a><!-- m -->

[hashem_wolf]

برنامه تلویزونی با عنوان صفر و یک از شبکه هفتم سیما (شبکه اموزش) همه روزه از ساعت 18 الی 18:45 پخش میگردد که مرتبط با رایانه و ای تی و اموزش بحث های مرتبط می پردازد روزهای شنبه این برنامه به مباحث نرم افزار های ازاد و گنو لینوکس
خواهد پرداخت دوستان علاقمند میتوانند در روز های شنبه از اموزش های گنو/لینوکس در این برنامه استفاده کنند

برنامه این هفته با حضور سعید زبردست از جامعه اوبنتو ایران همراه بود و توضیحاتی در سطح مقدماتی برای آشنایی کاربران با نرم افزار آزاد و گنولینوکس ارایه گردید

[TimmyTurner]

ایشون کی هستن؟
توی انجمن تکنوتاکس حضور دارن؟ نام کاربریشون چیه؟(بگید تا بشناسیمشون)
اگه نه خوب یه نشونی یی یه چیزی بگید تا بدونیم اگه سوالی چیزی پیش اومد چه جوری باهاشون ارتباط بر قرار کنیم.

$(اصلاح شد)

[مهمان]

این که می گی کی هست؟
لینوکس چیه؟
یه جور ویندوزه؟
تلویزیون مگه ۵ تا کانال نبود؟

هدف بالا بدن تعداد پست هست؟ یا اسپم؟!!!!

[honeyos]

راستش چون من این رسانه غیر ملی رو قبول ندارم مشکل هست به برنامش محل بذارم

[hashem_wolf]

ما هميشه داد ميزنيم چرا كسي حمايت نمكينه از لينوكس و متن باز در ايران

حالا يكي كه اومده داره سعي ميكنه جهت اموزش و فرهنگ سازي بهتر است جاي غر غر كردن
كمك كنيم بهش و لينوكس و متن باز را گسترش بديم

پيشنهاد ميكنم نظرات سازنده و محتوا هاي قابل بيان و طرح در رمان اندك برنامه را مطرح كنيد جهت بهبود كيفيت

[hashem_wolf]

<!-- m --><a class="postlink" href="http://zebardast.ir/%D8%B5%D9%81%D8%B1-%D9%88-%DB%8C%DA%A9-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AA%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B2/">http://zebardast.ir/%D8%B5%D9%81%D8%B1- ... %A7%D8%B2/</a><!-- m -->

<!-- m --><a class="postlink" href="http://vimeo.com/14711037">http://vimeo.com/14711037</a><!-- m -->

<!-- m --><a class="postlink" href="http://gimp.ir/?p=52">http://gimp.ir/?p=52</a><!-- m -->

<!-- m --><a class="postlink" href="http://debian-ir.com/community/index.php?topic=1184">http://debian-ir.com/community/index.php?topic=1184</a><!-- m -->

[مهمان]

برنامه رو دانلود و تماشا کردم. جالب بود. درکل خوب بود.
اولش که جالب شروع شد و منصفانه بود که نام ریچارد استالمن بعنوان آغازگر تمام دنیای نرم افزار آزاد و بازمتن آورده شد (چون خیلی افراد فقط بازمتن رو میشناسن و فکر میکنن منشاء اصلی و همه چیز همینه. بازمتن هم که از اصل و فلسفهء نرم افزار آزاد تاحد زیادی خالی هست). بعد اشاره به اینکه لینوکسی که عموم میگن در اصل گنو/لینوکس هست مطلب جالبی بود. اگر استالمن بفهمه کلی حال میکنه

بقیهء برنامه هم خوب بود. واقعا نمیشه ایرادی گرفت که در اون وقت و دربرابر دوربین و اینهمه پتانسیل سوالاتی که جوابهای پیچیده و حجیم دارن و انتقاد و مخالفت های زیادی که میتونه بشه، یک نفر برنامه رو اینطور اداره بکنه. بالاخره یک نفر که این کار رو انجام داده باید ازش ممنون بود، چون ما خودمون برای این کار داوطلب نمیشدیم احتمالا و نمیشه گفت کسی میتونست بهتر از این این کار رو انجام بده. اما بهرحال جای نقد همیشه باقی هست و برای کمک و کاملتر شدن برنامه های بعدی یا اصلاح اشتباهات و نقصها، هرکس اگر نظری داره میتونه ارائه بده.

خب بنظر من برنامه درکل یه مقدار گرایش نمایشی داشت و اصلا به مباحث فلسفی و سیاسی پایه نپرداخت که البته ایراد خاصی نداره در این حد و تا اینجا.
ولی واقعا جای اصل فلسفهء نرم افزار آزاد خالی هست. امیدوارم روزی اینقدری ظرفیت باشه که با مردم از این اساسهای مهم صحبت بشه و واقعا درکش کنه و ارزش و کاربردش رو بدونن.
بطور مثال وقتی مجری از اینکه به نظر میرسه نرم افزارهای آزاد سود مادی ندارن پس چطور توسعه پیدا میکنن صحبت کرد، آقای زبردست تقریبا صورت اصلی مسئله رو پاک کردن و از بحثهای پیچیده و حجیم و مشکل برای درک اولیهء خیلی افراد که تاحالا این مسائل رو مطالعه و تحلیل نکردن، بنوعی طفره رفتن با گفتن اینکه نرم افزارهای آزاد هم نسخه های تجاری دارن و غیره.
خب البته این یه راهکاری در دنیای نرم افزار آزاد برای کسب درآمد هست؛ اما همهء داستان نیست. خیلی از این شرکتها نسخه های تجاری ای تولید میکنن که آزاد نیست یا کاملا آزاد نیست (اجزای انحصاری دارن). بنابراین نمیشه گفت به این روش میشه از نرم افزار آزاد هم درآمد داشت! درواقع این یه درآمد از نرم افزار انحصاری هست نه آزاد. ضمنا درمورد حداقل بعضی از شرکتها، پولی که گرفته میشه بابت پشتیبانی هست نه خود نرم افزار؛ و کاربران میتونن اصل نرم افزار رو دانلود کنن.
از طرف دیگه اگر نسخه های تجاری ای که کاملا آزاد نیستن درآمدزایی اصلی رو داشته باشن، نتیجه گیری منطقی این هست که نسخه های آزادی که ارائه میدن از نظر کمی و کیفی پایین تر از نسخه های تجاری قرار میگیرن؛ که این دیدگاه چندان جالبی نیست. یعنی اینکه نرم افزارهای آزاد همیشه محکوم و مجبور هستن از کیفیت و/یا امکانات کمتری نسبت به نسخه های غیرآزاد برخوردار باشن. یعنی داریم میگیم که نرم افزار آزاد هم به تجارت و درآمدزایی مستقیم قابل توجه (که بنظرم خیلی وقتا نمیتونه بدون حداقل مقداری انحصار تامین بشه) بخصوص در مقایسه با نرم افزارهای انحصاری امروزی، نیازمند هست و بدون اون نمیتونه بقا پیدا کنه. یعنی نرم افزار آزاد به یه چیزی درحد نسخهء محدود شدهء نرم افزارهای انحصاری و تجاری پایین میاد که بدون تجارت سودآور و انحصار، قدرت بقا و کمال مستقل رو نداره. یا حداقل یه چیزی که همیشه کنارش باید یک تجارت نرم افزار انحصاری (نرم افزار انحصاری میتونه یک نرم افزار کاملا متفاوت باشه) یا تجارتی غیر از نرم افزار وجود داشته باشه که درآمد لازم برای بقای نرم افزار آزاد رو تامین کنه.
یه جوری فکر افراد همیشه تجارت و درآمدزا بودن هست، درصورتیکه میدونیم در دنیای نرم افزار آزاد چقدر کارهای بزرگ بدون نیاز و وجود این تجارت ها و بدون درآمدهای قابل توجه (یا حتی بدون هیچ سود مادی ای) انجام شده و میشه و نرم افزار آزاد برای بقا و پیشرفت به این سیستمهای تجاری و انحصاری نیازی نداره لزوما؛ هرچند بعضی از این روشها مثل تجارت نرم افزارهای انحصاری دیگه یا نسخه های تجاری انحصاری نرم افزار یا حتی تجارت دیگه مثل تولید سخت افزار، درکل بنظر میرسه به پیشرفت و غنای نرم افزار آزاد خیلی کمک کردن و میکنن (اما این دلیل نمیشه ما فقط همینا رو بعنوان همهء داستان و یک سیستم ضروری ذکر کنیم). خیلی محصولات خوب و کامل هستن که هیچ نسخهء تجاری و درآمدزایی مستقیمی ندارن و خیلی از اونا حتی درآمدزایی غیرمستقیم هم ندارن. در اینمورد که این کارها پس چطور انجام میشن با چه سرمایه و انگیزه ای هم که قبلا توضیح داده شده. منابع متعددی براش هست. ضمنا کمک های مالی از جانب منابع خارجی یا کسانی و شرکتهایی که منبع اصلی درآمد اونها فروش خود نرم افزار نیست هم میتونه ذکر بشه.
ما نباید اینقدر تحت تاثیر تبلیغات و القای تجارت و تفکر «پول منشاء/لازمهء همه چیز» باشیم. درواقعیت اینطورها هم نیست.
آیا نرم افزار انحصاری در دنیا بیشتر برای شرکتهای تولیدکنندهء اونا درآمدزا بوده یا نرم افزارهای آزاد؟ فکر میکنید پتانسیل درآمد مستقیم حاصل از این دو سیستم چقدر با هم اختلاف داره؟ و آیا حجم کارهایی که در نرم افزار آزاد انجام شده با این تفاوت در درآمدزایی تناسب داره بنظر شما؟ بنظر منکه اصلا تناسبی نداره. نرم افزار آزاد شاید یک صدم از درآمد نرم افزار انحصاری رو هم نتونه تولید کنه، اما پیشرفت کمی و کیفی اون چند صدم نرم افزارهای انحصاری نبوده. ضمنا درآمد نرم افزارهای انحصاری بخاطر ایجاد جایگزین های آزاد در خیلی زمینه ها، کاهش پیدا کرده؛ وگرنه میتونست از اینهم خیلی بیشتر باشه. مثلا اگر لینوکس نبود و کاربران انتخاب دیگری بجز ویندوز نداشتن، احتمالا میکروسافت با خیال راحتتر میتونست قیمت ویندوز رو بالا ببره؛ اما الان از اینکه قیمت بیش از حد باعث رونق نرم افزارهای آزاد و کوچ افراد به سمت اونها بشه میترسه و این یه عامل بازدارنده هست که باعث میشه هم قیمتش رو پایین نگه داره و هم تلاش بیشتری برای رقابت و بالا بردن کیفیت و جذابیت محصولش نسبت به لینوکس داشته باشه که این هزینه هاش رو بالا میبره.
اینهمه افراد داوطلب نرم افزار آزاد توسعه دادن. کسانی که شاید درآمد اصلیشون اصلا از یک شغل بی ربط به برنامه نویسی بوده. اینهمه استادهای دانشگاه. دانشجوها. و غیره. چرا کارها و اهمیت این افراد باید نادیده گرفته بشن؟
بعنوان روشن کردن ذهن شنونده/بیننده، بنظرم خیلی مفید هست که به تفاوت های ذاتی نرم افزار و محصولات فیزیکی اشاره بشه، چون این نکتهء کلیدی ای هست که چرا تولید با کمیت و کیفیت کافی بدون نیاز به درآمدزایی و تجارت مستقیم و ایجاد انحصارهای فکری و پنهان کردن دانش و اطلاعات، در حیطهء نرم افزار امکان پذیر هست اما در حیطه های دیگه بخصوص تولید چیزهایی که ماهیت فیزیکی دارن مثل تولید یک اتومبیل و غیره، این امکان نیست یا خیلی کمتر و مشکل تر هست.
نرم افزار اطلاعات هست. محیط اجرای اون رایانه هست. محیط انتقالش هم چیزهایی مثل اینترنت. اینا همشون بصورت غیرفیزیکی یا بصورت دقیقتر بگیم، بدون نیاز به مصرف منابع قابل توجهی از مواد و انرژی صورت میگیرن. همونطور که شما الان از طریق اینترنت با هزینهء ناچیز با هرکجای دنیا میتونید ارتباط داشته باشید، اما مثلا از طریق تلفن معمولی اینکار هزینهء خیلی بیشتری میبره. چون ظرفیت استفاده و تکثیر تلفن معمولی محدود هست، اما اینترنت و دستگاههای رایانه ای که در سراسر جهان هست این محدودیت های فیزیکی رو ندارن (یا خیلی کمتر دارن).
برای تولید یک محصول فیزیکی حتی کوچک، نیاز به کلی دستگاه، کارگاه یا کارخانه، سرمایه گذاری قابل توجه، افراد و تخصص های متعدد، مواد اولیه، هزینه، زمان و فرایندهایی که هرکدام باید توسط انسان بصورت مستقل و مستقیم فراهم و مدیریت بشن هست و دست آخر تولید محدودیت زمانی و تعدادی داره که اصلا با امکان تکثیر سریع و بدون محدودیت و انتقال نرم افزار قابل مقایسه نیست. به همین علت هست که فلسفهء آزادی در حیطهء نرم افزار اینقدر عملی بوده و موفقیت چشمگیر پیدا کرده و درواقع نیاز اساسی ای به تجارت، درآمدزایی و انحصار وجود نداره تا بشریت بتونه تمام نرم افزارهای مورد نیازش رو با کیفیت کافی تولید کنه.
اتفاقا اینطوری برای اقتصاد در کل خیلی بهتر هست.
فرضا حکومت با سرمایه گذاری و مدیریت لازمه میتونه نرم افزارهای مورد نیاز و مورد تقاضای عموم رو تولید کنه، که اینکار یه هزینهء اولیه داره، اما هرچقدر هم که این هزینهء اولیه زیاد باشه، بعد که نرم افزار کامل و بصورت نامحدود میان هزاران و میلیونها کاربر تکثیر و توزیع شد، این هزینه بین همین تعداد آدم تقسیم میشه و به هر فرد هزینهء ناچیزی تحمیل میشه که مثلا میشه از محل درآمدها و مالیات عمومی تامینش کرد. درحالیکه در سیستم نرم افزار انحصاری، به ازای هر نفر کاربر مبلغ قابل توجهی گرفته میشه و به جیب یک عدهء محدود میره که در کل هزینه های جامعه رو افزایش میده و تعادل اقتصادی رو با کسب درآمد عظیم از چیزی که تولید اولیه و تکثیر و توزیع اون درمقابل اینهمه درآمد چیزی بحساب نمیاد، بهم میزنه. فرض کنید ما خودمون اگر میخواستیم برای نرم افزارهایی که استفاده میکنیم پول بدیم (کپی رایت خارجی ها رو رعایت کنیم) سالانه چه مقدار عظیمی پول از این مملکت باید به جیب شرکتهای خارجی ارسال میشد. با نرم افزار آزاد میشه از بیشتر این هزینه ها جلوگیری کرد، و ضمنا آزادی و اختیارات کامل برای استفاده و پیشرفت به ما داده میشه. درحالیکه نرم افزار انحصاری دست آخر هم مثل یه خونهء اجاره ای هست که ما فقط حق استفادهء محدود از اون رو داریم و یک چیزی که امکان دونستن و توسعهء مستقل و آزاد و یاد گرفتن رو از ما سلب میکنه.

خلاصه جای این صحبتها همیشه خالی هست چون عموم مردم از اینها بی اطلاع هستن و بهش فکر هم نکردن.
اما ایرادی به دوست گرامی، جناب آقای زبردست، وارد نیست. میشه سوال مجری و منظور ایشون رو بیشتر توضیح انگیزهء شرکتهایی تجاری و کارهای پر هزینه ای که در زمینهء نرم افزارهای آزاد انجام میشه دونست. هرچند انگیزه و محل تامین هزینهء انجام این کارها از جانب این شرکتها هم در تمام موارد، تجارت و کسب درآمد مستقیم از تولید نسخه های تجاری نرم افزارهای آزاد نیست؛ که در خیلی موارد همونطور که گفتم این نرم افزارهای کاملا آزاد نیستن و این درآمد نمیتونه درآمد فقط از طریق نرم افزار آزاد محسوب بشه. درسته آزاد بودن به معنای رایگان بودن نیست، اما وقتی کپی و تکثیر نرم افزار آزاد بدون هزینه و بدون مانع خاصی هست، کسی نمیاد بابت کپی صرف یک نرم افزار پول زیادی بپردازه اگر بدونه میتونه اونو براحتی بدون هزینه از جایی دریافت کنه. اما درمورد مثلا نرم افزارهای سفارشی میشه پول قابل توجه هم گرفت، چون نرم افزار قبل از پرداخت پول نمیتونه به دست فرد متقاضی برسه و قبلا جای دیگه وجود نداره. درواقع اون فرد هزینهء تولید اولیه رو میپردازه، نه هزینهء تکثیر و توزیع رو.

[مهمان]

در یک تولید صنعتی عادی، حتی مواد اولیه و ملزومات دیگری که نیاز هستن و از منابع بیرونی تامین میشن، خودشون اکثرا همون فرایند تولید پیچیده و گسترده و پرهزینه رو که محدودیت تولید داره دارن. مثلا اگر یک کارخانه برای تولید اتومبیل نیاز به ورق فولاد داره، این ورقهای فلزی هم در کارخانهء دیگری با کلی هزینه و محدودیت های فیزیکی تولید میشن. تازه اگر این زنجیره رو بصورت گستردگی و عمق و منشاء دنبال کنی، یک شبکهء خیلی بزرگی میشه از استخراج آهن تا کارخانهء ورق سازی تا هزینهء حمل و نقل و غیره. درحالیکه این هزینه ها و مراحل و پیچیدگی ها و محدودیت های فیزیکی درمورد نرم یا ناموجود هستن یا خیلی کمتر.

خصیصه های غیرفیزیکی و امکانهای جدیدی که رایانه و اینترنت بوجود آورد و ماهیت اطلاعات و نرم افزار، موجب شد افراد پراکنده بتونن در سراسر جهان با هم متحد بشن و دستاوردهای اونا بصورت مستقیم و غیرمستقیم با هم ترکیب بشه و بصورت افزایشی رشد کنه. یک فرد حتی بصورت پاره وقت هم میتونه در این فرایند نقش موثری داشته باشه. خلاصه اینترنت، رایانه، و نرم افزار، دنیایی هستن که در اون به خصوصیاتی که اکثرا تنها با سرمایه گذاری و نظم و ساختارهایی مثل شرکتهای تجاری و کارخانه های صنعتی میشه بصورت کافی ایجادشون کرد، نیازی نیست. افراد معمولی به شرط داشتن استعداد و دانش و پشتکار لازم میتونن نرم افزارهای کامل و برجسته ای رو تولید کنن.
ولی فرض کنید یک نفر حتی دانش طراحی و ساخت یک اتومبیل رو هم داشته باشه، آیا این فرد میتونه بدون امکانات و هزینه های وسیع، خودش یک اتومبیل تولید کنه و تازه اونو تکثیر هم بکنه؟!
نه تولید اتومبیل و بیشتر محصولات فیزیکی دیگه، نیاز به دستگاه، فرایندهای زمانبر و پیچیده و گسترده، و صرف هزینه های زیادی داره که از توان بیشتر افراد معمولی خارج هست.

خلاصه راز کارایی سیستم آزاد در حیطهء نرم افزار آزاد، همین تفاوت های فاحش هست.
شاید بد نباشه اینا رو بصورت خوب سازماندهی و منسجمی در یک برنامهء دیگه، هرکسی که میره و صحبت میکنه، برای مردم ارائه بده.
چون واقعا اینا نیمی از داستان نرم افزار آزاد و بازمتن هست. وقتی شما فقط نیم ماجرا رو به مردم بگید، خب مسلمه که کافی نیست و ناقص و ناکاراست و منصفانه هم نیست که این واقعیت ها و سهم این افراد و انگیزه ها بیان نشه.

[مهمان]

بعنوان یه مثال ملموس عملی هم من میتونم نظام آموزش پایهء رایگان رو معرفی کنم. یعنی سیستمی که حکومت هزینش رو تامین میکنه تا برای عموم مردم رایگان و آزاد باشه. این نشون میده که بعضی چیزهای مهم باید آزاد/رایگان باشن یا حداقل اگر آزاد و رایگان باشن بهتره. اینطور نیست که بگیم همه چیز باید بصورت تجارت خصوصی و دارای درآمدزایی مستقیم و انحصاری باشه.
بنظر من این نکتهء خوبی هست که توی اینطور برنامه ها میشه دربارهء نرم افزار آزاد مطرح کرد.
و مثلا میتونیم به مزایای علمی نرم افزار آزاد هم اشاره کنیم. اینکه دانشگاهها و تحقیق و توسعهء پایه چطور میتونه توسط نرم افزار آزاد به یک فعالیت عمومی و بدون نیاز به سرمایه گذاری زیاد و وابستگی به شرکت های تجاری دربیاد. چیزی که برای آموزش و دانشگاه ها و ایجاد ابتکار و خلاقیت توسط هرکسی که استعداد و علاقش رو داره، خیلی مفید هست.
آیا مثلا دانشگاههای ما الان باید ویندوز کدبسته رو که حتی اگر کدش در دسترس باشه ارزش صرف وقت و انرژی و امکان مالکیت و توسعهء مستقل رو نداره آموزش بدن یا گنو/لینوکس رو؟
دانشجوهای ما باید همیشه وابسته به محصولات یک شرکت تجاری انحصاری بار بیان یا اینکه با گنو/لینوکس استقلال و دانش رو از پایه تا سطوح بالا بدون محدودیت تجربه کنن و اعتماد به نفس پیدا کنن که لزوما نیازی به امثال مایکروسافت ندارن و این کارها از افراد دیگه هم برمیاد؟

حکومت برای تحصیلات پایهء آزاد و رایگان یک هزینه ای میکنه، اما این هزینه بوسیلهء عدالت اجتماعی و امکانی که برای پیشرفت برابر قشرهای ضعیف جامعه ایجاد میکنه نه تنها در نهایت به جامعه برمیگرده، بلکه احتمالا خیلی بیشتر از اون هزینه، عاید کشور میکنه.
یک جامعه ای که آموزش پایه توش رایگان نباشه به چی ختم میشه بنظر شما؟ آیا راندمان پایین نمیاد؟ آیا تعادل اقتصادی و اجتماعی مختل نمیشه؟ آیا یکسری افراد دچار محرومیت و ناکامی نمیشن؟ افرادی که میتونستن جزو بهترین ها باشن.

همینطور ما میتونیم آزادی نرم افزار و علم و اطلاعات رو هم بعنوان یکی از شالوده های اجتماع امروزی که جنبه های متعدد وسیعی داره و در زندگی عادی و شغلی مردم بطور ناگزیر و گسترده دخیل هست، شایستهء چنین سیستمی بدانیم. یعنی بواسطهء سیستم نرم افزار آزاد، در نهایت هزینه های اولیهء این سیستم براحتی نه تنها جبران میشه، بلکه مزایایی زیادی هم برای جامعه داره و اصلا میشه گفت حیاتی هست.
نرم افزارهای انحصاری از خیلی نظرها به پای نرم افزارهای آزاد نمیرسن. اینو دست کم نگیرید! مثلا همین ویندوزی که من و شما استفاده میکنیم و در سازمانهای دولتی استفاده میشه، یک تهدید برای امنیت ملی هست. باعث عقب ماندگی علمی هم که هست. هیچوقت مال خودمون نیست. فقط اجازهء استفاده ازش رو داریم. و با استفاده از اون، عملا به پیشبرد سیاست های تجاری یک شرکت آمریکایی کمک کردیم (مثلا با تولید فایلها در فرمتهای انحصاری میکروسافت، اینکه بیشتر برنامه نویسها بخاطر درآمدش میرن سراغ برنامه نویسی ویندوز و نتیجهء تمام استعداد و تلاششون جزیی از مزایای ویندوز میشه و مسائل مشابه)، حتی اگر بابتش پولی نپردازیم.
چون نرم افزار، امروزه شالودهء ابعاد وسیعی از زندگی بشر هست، و نرم افزار بیشترین پتانسیل رو برای آزاد شدن عمومی داره، بهتر هست که سیستمی بوجود بیاد که نرم افزار آزاد رو بعنوان سیستمی پایه و حیاتی برای برقراری یک اجتماع سالم درنظر میگیره.
حتی من میگم چرا مردم باید بابت هر قطعه نرم افزاری که استفاده میکنن و امروزه دیگه مجبور هستن برای کوچکترین کارهاشون هم از یک نرم افزار خاص استفاده بکنن، باید ده ها دلار هزینه کنن؟ و چرا این کارها رو باید با نرم افزارهای انحصاری انجام بدن که تحت کنترل و سیاست های شرکتهای تجاری انحصارگر و اغلب خارجی هست؟ نرم افزارهای کرک شده هم به هیچ وجه راهکار معقولی نیستن و خودشون مضرات دیگری هم دارن.
نرم افزار براحتی میتونه آزاد بشه، همونطور که نرم افزار آزاد کامیاب شد و امروز انبوهی از نرم افزارهای آزاد مهم و کارا داریم.

سیستم نرم افزار رو حمایت کنید تا تعادل اقصادی، عدالت اجتماعی، بهره وری بیشتر در کل، و امنیت و آزادی در جامعه برقرار بشه. بنظر من این یه مسئله ای هست که حکومتها باید توش نقش سازنده داشته باشن. مثل دخالت دولت در امر آموزش رایگان، و مثل دخالت دولت در اموری مثل حفاظت از محیط زیست و غیره (که تجربه نشون داده تجارت خصوصی نمیتونه ازش محافظت کنه). یعنی حکومت میتونه پشتیبانی کافی و گاهی دخالت محافظتی مستقیم برای ایجاد و محافظت از شالودهء سالم اکوسیستم علمی و اقتصادی جامعه ارائه بده.
تولید نرم افزار آزاد بصورت مستقیم بحد نرم افزارهای انحصاری ایجاد تجارت و شرکتهای بزرگ نمیکنه و بعضی از انواع تجارت و درآمد رو مثل درآمد حاصل از تکثیر و فروش نرم افزار رو از بین میبره، اما از جهات دیگری اقتصاد رو رونق میده و باعث برقراری فرصتهای شغلی دیگری میشه. کسی که کسب و کاری راه میندازه دیگه مجبور نیست برای ایجاد و ادارهء اون کسب و کار، هزینه ای بابت نرم افزارهای لازم بپردازه و این در سرمایهء اولیه و درآمد لازم مورد نیاز برای ایجاد و بقا و پیشرفت اون شغل تاثیر بسیار مثبتی داره. این فرد از این سیستم سود اقتصادی برده که باعث رونق اقتصادی میشه. مثلا کسی که یک سرویس هاستینگ راه میندازه و از لینوکس استفاده میکنه، کسی که خدمات نرم افزاری میده، کسی که آموزشگاه ایجاد میکنه، کسی که یک شرکت یا دفتر کوچک یا بزرگ رو اداره میکنه، و غیره و غیره. نرم افزار امروز همه جا مورد نیاز هست. نرم افزارهای پایه ای مثل سیستم عامل هم که همه جا ضروری هستن. بخصوص جاهایی که به تعداد بیشتری کپی نیاز دارن، این مسئلهء هزینه خودش رو خوب نشون میده. مثلا فکر کنید در یک ابررایانه (که تعداد زیادی CPU داره)، اگر سیستم عامل ویندوز داشت چه هزینهء هنگفتی باید بابت سیستم عامل پرداخت میشد (ویندوز به ازای هر CPU نیاز به خرید یک مجوز داره). ولی خوشبختانه امروز لینوکس هست و مثلا یک دانشگاه یا سازمان خاص که بخواد یک سرور قدرتمند یا ابررایانه راه بندازه، میتونه پولش رو بجای صرف کردن برای خرید مجوزهای سیستم عامل، صرف سخت افزار مورد نیاز و خدمات دهی و امکانات بیشتر برای استفاده کننده ها بکنه یا به زخم دیگری بزنه.
اما حتی برای افراد و کاربردهای عادی، این هزینه ها هنوز هم کاملا بحساب آمدنی هستن. بخصوص که نرم افزارهای مورد نیاز یکی دوتا هم نیستن و هرچند وقت یکبار هم نیاز به ارتقا به نسخه های جدید رو دارن و تمام اینها کاملا تحت کنترل سیاست های تجاری شرکت های تولیدکننده هم هست. آیا اونها عمدا نسخه های بعدی رو ناسازگار با نسخه های فعلی خواهند ساخت؟ آیا پشتیبانی نسخه های قدیمی رو قطع میکنن؟ آیا عمدا نرم افزار فعلی رو به بهترین شکل و کاملترین وجهی که میتونستن ایجاد نکردن و یکسری ویژگیها رو برای نسخه های بعدی نگه داشتن؟ آیا نرم افزار به ویژگیهای عمدی محدود کننده مجهز شده؟ آیا ممکنه نسخه های آینده با یک مجوز پرداخت ماهیانه یا سالانه یا با محدودیت در تعداد یا زمان استفاده ایجاد بشن؟ آیا عمدا از استانداردهای باز و سازگاری با نرم افزارهای دیگه اجتناب میکنن (یا انگیزه ای ندارن)، و غیره و غیره. خلاصه در یک سیستم انحصاری، مردم در تمام ابعاد زندگی عادی و شغل خودشون، تحت کنترل سیاستهای تجاری شرکت ها هستن، نه لزوما چیزی که خودشون میخوان و به نفع عموم هست، نه لزوما چیزی که مشروع و اخلاقی هست. من فکر نمیکنم واقعا این شکل یک شکل بهینه و ضروری ای باشه. بنظر من وقتی استفاده از رایانه و اینترنت و بنابراین نرم افزار به یکی از جنبه های روزمرهء زندگی تبدیل شده، بهتره نرم افزارها آزاد و رایگان باشن.
نرم افزار امروزه یه چیزی هست که چرخ صنعت و همه چیز دیگه رو میچرخونه. واقعا نیازی نیست و لزوما بهینه نیست که خودش بصورت مستقیم یک تجارت گسترده از نوع انحصاری و خصوصی باشه. بلکه میتونه یک خدمات عمومی پایه، بدیهی و آزاد فرض بشه.
مثل اینکه ما برای مردم پارک های عمومی آزاد و رایگان رو ایجاد و نگهداری میکنیم و تمام هزینه هاش رو میپردازیم، چون این جزو خدمات عمومی رایگان و وظیفهء بدیهی برای حکومتها محسوب میشه و چیزی که نیاز طبیعی و پایهء جامعه هست و نیازی نیست یک تجارت و خصوصی و انحصاری باشه و نباید هم اینطور باشه.
بنظر من امروزه نرم افزار مثل هواست. میتونه و بهتره که آزاد باشه. هرکسی نیاز به نفس کشیدن داره. و نباید بابتش هزینه های سنگین بپردازه یا تحت کنترل سیاست های تجاری باشه.

ضمنا رونق برنامه نویسی هم با نرم افزار آزاد لزوما از بین نمیره، فقط مطابق شکل و ظرفیت نرم افزار آزاد شکل میگیره. مثلا از نرم افزارهای سفارشی که بخش بزرگی از درآمد برنامه نویسان مستقل رو تشکیل میدن هنوز میشه شغل و درآمد داشت. واقعا چند نفر از شما تاحالا نرم افزاری نوشته که با تکثیر و فروش اون روی سی دی درآمد داشته؟ و چند نفر شما از طریق نوشتن نرم افزارهای سفارشی (طراحی سایت هم یک نوع نرم افزار سفارشی هست) درآمد داشتید؟ نرم افزار آزاد، نوع اول تجارت رو تقریبا از بین میبره (دیگه نمیشه روش حساب کرد)، اما نوع دوم صدمهء خیلی کمتری میبینه. ضمنا حتی در یک جامعه که نرم افزارهاش آزاد هستن بازم نیاز به برنامه نویس هست (ولی به تعداد کمتر) چون این افراد باید نرم افزارهای آزاد اولیه رو بنویسن و نگهداری کنن و ارتقا بدن و برای شرکتها نرم افزارها رو نصب کنن، سفارشی کنن، نگهداری کن، و غیره. احتمالا بیشتر این افراد توسط سازمانهای دولتی و تحقیقاتی و علمی یا دانشگاهها استخدام خواهند شد. ضمنا برنامه نویسی برای خیلی ها همیشه یک فعالیت شخصی و تفریحی صرف بوده و خواهد بود. لزومی نیست تا بشه ازش پول درآمد و شغل اول باشه تا افراد بهش بپردازن.
چند نفر شما با استفاده از CMS های آزاد و ریگان برای مردم سایت طراحی و ایجاد کردید؟ در اینمورد میبینید که نرم افزار آزاد خودش برای شما درآمدزا بوده و کارتون رو راحت کرده. خیلی افراد امروزه ترجیح میدن کار ایجاد سایت رو با این نرم افزارهای آمادهء رایگان انجام بدن، هرچند دستمزدش کمتر از ایجاد سایت با برنامه نویسی سفارشی از پایه هست. این هم برای مشتری عمومی کم هزینه تر و در محدودهء توان عموم هست و هم برای برنامه نویسان راحتتر.

من نمیگم لزوما حرفای من کامل و صددرصد دقیق و صحیح هست، اما بهرحال اینها دیدها و جنبه های مهم دیگری هست که آدم میتونه داشته باشه و مطرح کنه.
چرا ما نباید جرات داشته باشیم که بگیم فلان تجارت و شغل از بین میره اما در عوض فلان شغل و منفعت های عمومی تقویت میشن یا بوجود میان. چرا نباید جرات داشته باشیم که بگیم تولید نرم افزار نیازی به تجارت و انحصار نداره؟ چرا نباید جرات داشته باشیم بگیم آزادی علم و فرصتهای برابر اهمیتی بیشتر از تجارت و درآمدزایی مستقیم برای یک قشر محدود داره؟