[مهمان]

بعدهم اصلا معلوم نشد این بحث داس و مینیکس چه اهمیت و ربطی به بحث اصلی ما داشت که حالا بخوایم بدویم دنبالش و اینهمه وقت و انرژی صرف کنیم. معمولا هم کسی که ادعایی میکنه باید ثابتش کنه نه اینکه زحمت و امر تمام مراحل تحقیق رو بندازه گردن دیگران!
منکه اینقدر علاف نیستم برم دنبال این داستان. اصلا شما راست میگی داس بر اساس مینیکس هست. همینجوری قبول کردیم.
ولی حالا که چی آخه؟
بهرحال صحبتی که بود این بود که گفته شده داس در برابر یونیکس خیلی ضعیف و کم امکانات بوده؛ که این صحبت هم درسته؛ چه داس بر اساس مینیکس باشه و چه نباشه.
داس بطور مثال مالتی تسکینگ نداشت. شبکه نداشت. برای چند کاربر نبود. خلاصه اصلا قابل مقایسه نیست با یونیکس. تمام حرف هم این بود که میکروسافت زمانی از یه چیز خیلی محدود و درپیت شروع کرد و قبل از میکروسافت خیلی محصولات و فناوریهای کاملتر و برتر وجود داشتن.

[sshtery]

اولا" كه دوستم نيست و استادم هست (يعني بود). ولي من رو خوب ميشناسه.
شما نه حرف من رو قبول داري، نه آمار رو، نه حرف آدمي به اين با اعتباري رو و نه ...
فقط ميگي من عقل كل هستم و ريچي ميگه زمين صافه.
به من ثابت شده كه تمام اوپن سورسي ها يه جوره خاصي هستن (نخواستم واژه درستش رو بگم كه قاطي كني)
ولي كاش فرهنگ روان پزشك رفتن هم تو اين فروم جا ميوفتاد.
البته از قديم گفتن: (آرزو بر جوانان عيب نيست)

[مهمان]

نه بابا کم نیاری.
واقعا که خودت رو اینجا دلقک کردی!
مرد حسابی کجای حرفها و ادعاها و روش و اصول تو صحیح بوده که حالا از ما ایراد میگیری؟
وقاحت هم حدی داره.
تو دیگران رو چون نتونستی فلسفه و عقیدهء اونها رو با مغلطه و سفسطه های مسخره ای که آوری لجن مال کنی حالا داری بهشون توهین هم میکنی.
برو بابا ذات خودت رو بیشتر از این نشون نده که حالم بهم خورد.
ضمنا همون استادهات و دوستات بودن و با کس دیگه نبودی که مخت رو شستشو دادن.
فکر کنم اونا خودشون از اون آدمهای محدودی هستن که چیزای دیگه رو تجربه نکردن و فقط توی یه سیستم شرکتی و تجاری بودن و انگار خودشون هم جزیی از اون سیستم هستن. حتی فکر و محدودهء دیدشون هم به همون سیستم وابستگی داره و باهاش هماهنگه.
درحالیکه ما آزادیم!

[sshtery]

كاملا" مشخص هست كه چقدر آزاد هستي.
خلايق هرچه لايق.

[مهمان]

در این دنیای که مردم هر روز بیشتر خودخواه و ثروت پرست میشن، وجود چیزهایی مثل نرم افزار آزاد مثل روزنه ای هست که میشه ازش هوای تازه و خنک طبیعت رو استنشاق کرد.
نرم افزار آزاد اومد گفت میشه اینطوری هم باشه. و شد.
این یک الگو برای تمام زمینه های دیگه هم هست.
نرم افزار آزاد فقط یک آمار نیست؛ فقط یک رقیب تجارت نیست؛ یک ارزشه؛ نمونهء وقوع و امکان سیستمهای دیگر انسانی تر.
گاهی من فیلم های مستند رو نگاه میکنم مثلا متخصصان و دانشمندان یک شرکت بزرگ و پیشرفته ای از این میگن که با فلان شرکت دیگه و متخصص ها و دانشمندانش در فلان زمینه همکاری کردن و چقدر از این کار چیزهایی یاد گرفتن که فکرش رو نمیکردن و چقدر هم لذت بردن.
این بخشهای انسانی رو نمیشه با تجارت و سود صرف تعریف کرد.
و همه ازش لذت و سود میبرن. هرکس به نوعی.
خلاصه از ما گفتن بود. فکر نکنید نرم افزار آزاد وجودش یک پدیدهء عادی تجاری و فنی مثل چیزهای دیگست. اون از آرمانها و ارزشهای اصیل انسانی برمیاد.
شاید بهرحال این جنبه در جریان بحث ها و برخوردها و تاثیر شخصیت آدمهای مختلف تحت الشعاع قرار بگیره. اما وجود داره و ورای تمام این بحثها ارزش داره.
نرم افزار آزاد بجای اینکه جامعه رو به شکل یک بازار بزرگ ببینه و مردم رو بصورت مهره هایی که با ریاضیات و آمار میشه محاسبشون کرد، به شکل یک موجودیت زنده و پیوندهای اخلاقی و عاطفی اجتماع میبینه. اینکه بشریت چطور پیشرفت میکنه و همهء این قیل و قال نهایتا بدون هدف اصلی که خوشبختی و سعادت انسانهاست بیهوده است.
پس این سیستم نباید خودش با هدف اشتباه گرفته بشه و سد راه تشکیل سیستم های انسانی سودمند و پیوندهای زیبای اجتماعی بشه.
اخلاق و کمک به همسایه نباید فراموش بشه.
وگرنه ما دنیایی خواهیم داشت که در عین اینکه پر از فناوریه ولی مزیت بزرگی به ما در برابر زندگی طبیعی سابق نمیده.
در چنان دنیایی از ابزارهای فناوری برای جاسوسی و کنترل مردم استفاده میشه.
مردم با اسلحه جنایت میکنن بخاطر پول.
طبیعت بخاطر حرص تجارت نابود میشه و بجاش تخیل دنیای مجازی جایگزین میشه.
...

[mr_mohammad]

sshtery دیگه داری شورشو در میاری
این چه طرز صحبت هستش از یه تحصیل کرده؟؟؟؟!!!!
بعد یه نصیحت از من به عنوان یه دوست اوپن سورسی داشته باش
هیچ موقع قبل از اینکه از چیزی سر در بیاری صحبت نکن

[r_m1232002]

اینجا یک انجمن عمومی است و شما به هیچ وجه اجازه ندارید به دیگران توهین کنید. اگر نمی توانید محترمانه صحبت کنید بهتر است اصلا صحبت نکنید.
از ناظرین محترم انجمن خواهشمندم اقدامات لازم را در این زمینه مبذول فرمایند.

[dbkashaf]

اگر تعدادی از دوستان همچنان نسبت به رعایت ادب در بحث با سایر کاربران بی توجه باشند مجبور می شویم کل تاپیک رو قفل و پاک کنیم! نمیشه که دو تا پست بزنیم هی به هم بپریم و با طعنه و کنایه به هم توهین کنیم! به کاربردن کلمات سخیف و کوچه بازاری به هیچ وجه برازنده کاربران انجمنی چون تکنوتاکس نیست. لطفن دوستان رعایت کنند.
ناظرین سعی می کنند با وارد شدن کمترین خلل در روند موضوعی تاپیک آنها را ویرایش کنند (از موارد خلاف قوانین انجمن) اما اگر چند نفر با هم یکی به دو کنند دیگه کار هرس سخت میشه و ما مجبوریم کل تاپیک رو حذف کنیم!
در ضمن از عدم رعایت قوانین انجمن از سوی کاربرانی که از تاریخ عضویت آنها زمان زیادی گذشته متعجبم

[mrheidari]

اگر تعدادی از دوستان همچنان نسبت به رعایت ادب در بحث با سایر کاربران بی توجه باشند مجبور می شویم کل تاپیک رو قفل و پاک کنیم! نمیشه که دو تا پست بزنیم هی به هم بپریم و با طعنه و کنایه به هم توهین کنیم! به کاربردن کلمات سخیف و کوچه بازاری به هیچ وجه برازنده کاربران انجمنی چون تکنوتاکس نیست. لطفن دوستان رعایت کنند.
ناظرین سعی می کنند با وارد شدن کمترین خلل در روند موضوعی تاپیک آنها را ویرایش کنند (از موارد خلاف قوانین انجمن) اما اگر چند نفر با هم یکی به دو کنند دیگه کار هرس سخت میشه و ما مجبوریم کل تاپیک رو حذف کنیم!
در ضمن از عدم رعایت قوانین انجمن از سوی کاربرانی که از تاریخ عضویت آنها زمان زیادی گذشته متعجبم

لطف کنی تمام پست ها رو از وقتی تاپیک منحرف شد پاک کنی خوبه! البته نظر منه!

[sshtery]

نظرات خطيبانتون رو براي خودتون نگه داريد.

[dbkashaf]

نظرات خطيبانتون رو براي خودتون نگه داريد.

باشه :wink: فقط شما کمی به ما امون بدی تا این تاپیک رو هرس کنیم ممنون می شم. بحث رو حالا متوقف کنیم تا بعد ( لطفن)

[مهمان]

نرم افزار در دنیای امروز یک چیزی اساسی هست که با تمام ابعاد زندگی ما رابطه داره.
و یک چیزی مورد نیاز در تعداد بسیار زیاد و روزمره.
تمام این خصوصیات که دیگه زیاد در توضیحات طولانی و جنبه های مختلفش نمیرم، عملا باعث میشن که آزادی نرم افزار در سطح یک کشور یا حتی جهان، بتونه مسئلهء خیلی مفیدی باشه.
درحال حاضر سیستم انحصاری و اینکه بسیاری نرم افزارهای اساسی و گران قیمت از شرکتها و کشورهای خاصی تهیه بشن، برای کشورهای خریدار و وارد کننده چیز خوبی نیست.
اونم وقتی گزینهء نرم افزار آزاد با تمام مزیت های بزرگ دیگر خودش در دسترس هست و تا اینجا هم اینقدر کار روش انجام شده و ما از نقطه ای خیلی جلوتر از صفر شروع میکنیم.
ضمنا خیلی جالب و مثبته که اساسا در نرم افزار آزاد چندان اهمیتی نداره که چه کسی در کدام کشور تولیدش کرده. همه مالک یکسان هستن و میتونن به یکسان و بدون هزینه های سنگین ازش استفاده کنن.
من نمیگم ما باید هرچیزی رو خودمون تولید کنیم و فقط به این میگن استقلال.
اما توی چیزهای مهم و اساسی ای که برامون هزینه های سنگینی هم دارن یا خواهند داشت و همچنین مسائل امنیتی و غیره، اگر خودمون مستقل نباشیم یا حداقل نتونیم اینکار رو به موقع لزوم انجام بدیم، فکر میکنم خوب نباشه.
بهرحال چیزی که هست اینه که، درمورد هر کالایی فرق میکنه و باید درمورد هرچیزی جداگانه تحلیل کرد. و نکتهء دیگه اینه که بین تولید نکردن و نتونستن تفاوت هست. یک وقت هست ما تولید نمیکنیم اما اگر بخوایم و لازم بشه میتونیم تولید کنیم. اگر نتونیم، اونم در یک چیزهایی اساسی و مهم و پرهزینه، این میتونه به ضرر ما باشه. همین تونستن ما به خودی خود میتونه کلی به نفع ما تموم بشه. از راه تعدیل قیمت ها، از راه داشتن حرف و حساب شدن حرف و خواست ما در مسیر پیشرفت های این فناوری و آزادیهایی که درموردش داده میشه، و غیره. وگرنه شرکتهای تجاری انحصارگر بیگانه همه چیز رو خودشون تعیین میکنن و تنها منفعت خودشون رو معیار قرار میدن.
یک وقت ما یک چیزی رو تولید نمیکنم، مثلا یک محصول کشاورزی رو، سوزن رو، یا کالاهای دیگه، اما این برای ما خطرناک و موجب هزینه های سنگین و از دست رفتن استقلال بصورت دشوار یا غیرممکن برای بازیابی به موقع لزوم و درموارد اضطرار با سرعت و توان کافی نمیشه. گاهی ما خودمون میتونیم اون کار رو به سرعت و راحتی انجام بدیم، اما آگاهانه با فرض اینکه انجام ندادن اون و متمرکز کردن منابع خودمون روی زمینهء دیگه برامون سود و اهمیت بیشتری داره، اون کار رو بعهدهء کشور دیگری میذاریم که احتمالا برای ما ارزانتر هم تولید میکنه در مقایسه با مجموع هزینه هایی که ما خودمون برای تولید متحمل میشدیم.
از طرف دیگه، اگر کشورهای دیگری چیزهایی تولید میکنن که ما مصرف میکنیم، این رابطه باید دو طرفه باشه. یعنی ما هم باید به اونها چیزهایی صادر کنیم (که اونها تولید نمیکنن) که از نظر بار ارزش و اهمیت و استقلال یک تعادل نسبی در دو طرف برقرار بشه. یعنی ما یک طرف خیلی ضعیفتر و کم اهمیت که میتونن شرایط خودشون رو بهش تحمیل کنن و از وابستگی اون سوء استفاده کنن بدون اینکه قدرت تلافی متقابل چشمگیری رو داشته باشه، نباشیم.
دنیای متعادل و با همکاری و وابستگی دو طرفه میشه گفت یک دنیای خوبی هست که در اون نیاز نیست هر کشوری همه چیز رو خودش تولید کنه.
مثل انحصار اینترنت که میگن اگر دست ایالات متحده نباشه بهتره. چون وقتی بیشتر بخشهای مهم اینترنت تحت کنترل آمریکا باشه، این کشور میتونه از این قدرت سوء استفاده کنه. بنابراین این امکانات باید در سطح دنیا پخش باشه.
بهرحال بنظر من نرم افزار چیز خاص و مهم و پایه ای هست در تمام عرصه های دنیای امروز. باید این تفاوت ها رو درنظر داشت. آیا ما این قدرت رو داریم یا خواهیم داشت که بتونیم نظرمون رو به میکروسافت تحمیل کنیم و آزادیها و امنیت و تضمین هایی رو که میخوایم بدست بیاریم؟
آیا ما محصولی با همون ارزش و اهمیت داریم که موازنهء اقتصادی رو هم ایجاد بکنه؟
من فکر نمیکنم واقعا خرید یک نرم افزار به قیمت بالا که هزینهء تکثیرش صفر هست از نظر اقتصادی چیز خوبی باشه. هرچند ما الان مجبور نیستیم، اما آینده ممکنه با سرعت به سمت دیگری بره و این یک وضعیت پایدار و اصولی بنظر نمیاد.
مواظب باشیم گول ترفندهای استعمار نوین رو نخوریم.
مثلا ما نفت و گندم صادر کنیم و اونها یک نرم افزار گران قیمت رو به ما بدن.
اونها بدون مصرف مواد و فقط با ارزش چند برابر دادن به تولیدات فکری، هزینهء تمام اون نفت و گندم رو درمیارن، درحالیکه ما باد هوا میخریم. این به اونها یک برتری اقتصادی بزرگ میده و درحالیکه منابع کشور ما تحلیل میره، اونها چیزی از منابعشون رو به ما نمیدن. این نرم افزارها هم همه تحت کنترل خودشون هستن و تاریخ مصرف کوتاهی دارن. حتی سخت افزاری رو هم که این نرم افزارها روش اجرا میشه تحت کنترل خودشون دارن و باز اونها تولید میکنن.
درسته که فرض کردن و هدف قراردادن استقلال بصورت تولید همه و همه چیز در داخل و توسط خودمون، تفکر نامعقولی هست، اما آیا وابستگی و کنترل و عدم توان و عدم برابر فنی و امنیتی و اقتصادی به این صورت هم پذیرفته و مفید هست؟ فکر نمیکنم. پس بازهم همون قضیه هست که از یک چیزی نتیجه های نامربوط نگیریم.
ما هم هیچوقت نگفتم که بخاطر اینکه باید همه چیز رو خودمون تولید کنیم باید نرم افزار رو هم خودمون تولید کنیم، اما این به معنای این نیست که پس نیازی نیست نرم افزار رو خودمون تولید کنیم (یا هرچیز دیگری رو).

[مهمان]

تازه شما دقت کنید نرم افزار آزاد اصلا خیلی فرقهای مهم و نوینی با سیستم های معمول داره.
بحث فقط این نیست که یک چیزی توسط خودمون تولید بشه.
نرم افزار آزاد یک اتحاد جهانی بسیار جالب و مفید ایجاد میکنه (که احتمالا برای کشورهایی مثل ما اهمیت و فایدهء اون بیشتر هم باشه).
یعنی اینکه هرکس در سراسر جهان تقریبا هرچیزی در این زمینه ایجاد میکنه، بلافاصله برای ما و هر کشور دیگری هم که از نرم افزار آزاد استفاده میکنه قابل استفاده هست. بدون هزینه و محدودیت و تفاوت.
پس ما درواقع عضو یک جامعهء جهانی میشیم. یک همکاری بزرگ بشری. کارخانه ای به وسعت جهان برای تمامی جهان (آیا این حداقل از نظر تئوری، امکان یک پیشرفت راحتتر و سریعتر رو به بشریت نمیده؟). چیزی که در نرم افزار انحصاری پتانسیل اون حداقل به این شدت و گستردگی و آزادی و برابری وجود نداره.
آیا این پدیده ای مثبت و چیزی به نفع ما، بلکه به نفع ایجاد سعادت و رفاه و عدالت در سطح جهانی، نیست؟
استالمن چیز خیلی بزرگ و جالبی رو پایه گذاری کرد. افسوس که بعضیها هنوز هم که هنوزه درکش نمیکنن و قصد تخریب و توهین رو هم دارن. فکر میکنن ارزش زیادی نداره. اما درواقع چیز خیلی استثنایی و جالبی هست که نمیشه صرفا با پول و تجارت به روشهای کلاسیک قدیمی برآوردش کرد.
دستاوردی اینقدر زیبا و استثنایی در تاریخ بشر رو نباید به همین سادگی گرفت و از دست داد.
اون صرفا یک مقایسه فنی و تجاری با محصولات عادی و انحصاری دیگر نیست.
ماهیت نرم افزار آزاد رو شاید بشه با پدیدهء اینترنت (آزاد) جهانی مقایسه کرد و مزایایی که به تمام جهانیان داد. آیا اینترنت یک پدیدهء تجاری بود و ارزش گذاری اون فقط با تجارت و پول درست هست؟ آیا اینترنت امروزه دیگر یک خدمات عمومی پایه و ضروری برای تمامی جهانیان، نه فقط تجارت و سرمایه و کشورهای خاصی، بحساب نمیاد؟ تازه همین رایگان و آزاد بودن اینترنت هست که بهش اینهمه کاربرد داده. همین ارتباط آزاد کاربران معمولی و ارتباطهای غیرتجاری بوده که اون رو به اینجا رسونده. مثلا بخش بزرگی از محتوای ارزشمند اینترنت رو چه کسانی با چه انگیزه هایی تولید کردن؟
آیا چون هدف اونها تجاری نبوده و با این اطلاعات بصورت مستقیم تجارت نمیشه و پولی به شرکت یا کشور خاصی نمیرسه، پس بی ارزش و غیرضروری یا غیرمفید هستن؟
اصلا ایجاد نرم افزار آزاد خودش منوط به وجود اینترنت بود و یک دستاورد بزرگ و یک سیستم نوین متعاقب ظهور اینترنت.
همونطور که اینترنت یکی از اولین پدیده هایی در تاریخ بشر شد که پیوند و نزدیکی و آزادی و همکاری رو در سطح جهانی و فارغ از هر مرز و فرهنگی بوجود آورد، با چنین تاثیر و دستاوردها و اهمیتی که شاهد هستیم، نرم افزار آزاد هم سیستم مشابهی هست و پتانسیل ماهیتی مشابهی رو داره. حالا اینکه چرا نرم افزار آزاد به حد اینترنت جا نیافتاد، شاید بخاطر وجود سیستم انحصاری و برخوردهای ایندو با یکدیگر هم بوده باشه. نیاز به تحلیل داره.
بهرحال اینترنت یک عرصهء عمومی هست که مربوط به اطلاعات در کل میشه؛ هر نوع اطلاعاتی برای هر دسته از مردم؛ اما نرم افزار آزاد مربوط به اطلاعات در حیطهء خاصی میشه که مخاطب اون در درجهء اول طیف متخصصان نرم افزار هستن. بنابراین نمیشه انتظار داشت مثل اینترنت عمومی و همه جایی و بدون رقیب باشه.
اما در استثنایی و پرارزش و پر از پتانسیل بودن نرم افزار آزاد شکی نیست.
نرم افزار آزاد این پتانسیل رو داره که دنیای نرم افزار رو همونقدری متحول و بهینه کنه که اینترنت دنیای اطلاعات و ارتباطات در سطح جهانی رو متحول کرد.

[مهمان]

راستش من ی مهمون جدید هستم و هر ه که این تاپیک ها رو می خونمم بیشتنر احساس می کنم اپس سورس یک اصل مسخره و دره پیته! مثلا واقعا به اپن سورس و بنیاد های مربوطه چه ربطی داره که بیان و به مردم روش ساختن نوشابه رو بگن(opencola)) و البته خیلی چیزای دیه. ولی بیزارید بگم حقیقتا نظر من این اقای مودبتون ss.. خیلی می ترسن تا خودشونو از یک سری شرکت های انحصار طلب مثل همین micro.. جدا ببینن. با تشکر یکی که خیلی دوست داره نرم افزار ها برای بشریت باشن و نه بشریت در خدمت نرم افزرار ها.

[مهمان]

البته اوپن سورس یخورده بازی و بچه گانه هست و صرفا با صفات و علاقمندی ها شخصی سروکار داره و میخواد وانمود کنه دوست تجارت هم هست؛ اون چیزی که پدر و مادر داره همون نرم افزار آزاده.
بنوعی میشه گفت اوپن سورس بچهء نامشروع نرم افزار آزاد بوده (هه هه هه، صرفا برای خنده!!).
بهرحال یک پیام نرم افزار آزاد برای مردم جهان جدا شدن از فرهنگ تبلیغاتی تجاری هست و اینکه امروزه برای برآورده کردن خیلی از نیازهای خودشون نیازی به تجارت و سرمایه دار ندارن و شاید خودشون خیلی بهتر با عوارض کمتری هم اینکار رو بکنن.
همواره حمایت های زیادی از تجارت میشه و انحصارهای زیادی بهشون داده شده.
اگر همین هزینه ها رو روی یک سیستم آزاد میذاشتن شاید نرم افزار آزاد امروز بهتر از تمام نرم افزارهای انحصاری هم بود.

[مهمان]

البته اون مورد opencola رو من تاحالا نشنیده بودم بنظرم.
احتمالا یکنوع تفریح و شوخی و مسئلهء ذوقی بوده.
مثلا طرف وقتی میاد بزرگترین پیتزای جهان رو درست میکنه، این چه انگیزه ای داره؟
اینها هیچکدام بصورت معمول معقول نیستن و برای نمایش، تبلیغات، تفریح، مسائل بشردوستانه و خیلی انگیزه های دیگه انجام میشن.
گاهی هم اهداف زیرکانه و طعنه و کنایه هایی در اینطور کارها هست.
مثلا یک شرکت تجاری کار زشتی و خودخواهانه ای از نظر اجتماعی انجام میده، یک عده هم میان میگن زیاد به خودتون مغرور نباشید کسی به شما نیازی نداره فکر نکنید بدون شما نمیشه!!
خلاصه من بعکس همیشه از اینطور کارها حال کردم. چون کنایه ها و پوزخندهایی رو که توش بوده درک کردم. پیام های جالبی دارن اغلب.

[مهمان]

به لذت دونستن و تونستن همه چیز از پایه اشاره شد.
باید بگم در زمینهء برنامه نویسی در پایین ترین سطح، شخصا کتاب Programming From the Ground Up رو خوندم که گرچه یک کتاب جامع آموزش برنامه نویسی اسمبلی در لینوکس نیست، اما بطور پایه ای ما رو با مفاهیم رایانه و برنامه نویسی آشنا میکنه. در حد بسیار خوب! البته مسلما خیلی از این مفاهیم کاربرد عمومی دارن و بینش و آموزش و نکاتی که ارائه میده فقط برای لینوکس بدرد بخور نیستن، بلکه ما رو با برنامه و برنامه نویسی از اساس آشنا میکنه.
در این کتاب با ساختار داخلی لود و اجرای برنامه ها آشنا میشید. ساختار فایلهای اجرایی رو درک میکنید. و مفاهیم برنامه نویسی سیستمی رو از پایه ای ترین بلوک هاش درک میکنید.
من تمام تمرینهای این کتاب رو حل کردم. و اغلب تمرینها رو بهتر و فراتر از چیزی که خواسته بود هم حل کردم. یکی از این تمرینها بطور مثال پیاده سازی یک تابع اختصاص حافظهء دینامیک بود. یعنی همون malloc خودمون در سی. وقتی شما طرز کار اینطور توابع پایه ای رو میفهمید براتون خیلی لذت بخشه و احساس میکنید واقعا هرکس بخواد و اطلاعاتش در دسترس باشه، با تلاش و صرف وقت میتونه هر چیزی رو بنویسه. فکر میکنم از اینها سطح پایینتر دیگه عملا نداریم و بقیه سخت افزار و برنامه های درونی سیستم سخت افزاری هست.
البته مسلما تابع malloc در سی خیلی پیچیده تر و بهینه تر از تابع سادهء ما در این کتاب بود. اما اصول پایه همونه و ضمنا چیزی که من نوشتم واقعا کار میکرد.
برنامه های جالب دیگری هم بعنوان مثال یا تمرین در این کتاب بودن که یادم نیست. مثلا من حتی برنامهء ارتباط با MySQL رو بصورت موفق آمیز با اسمبلی نوشتم). البته اسمبلی یک رابط بود که از کتابخانهء سی MySQL استفاده میکرد. ولی طریقهء قراردادن پارامترهای تابع و گرفتن خروجیها کار جالبی بود. فکر میکنم تمرینش گفته بود که در اسمبلی از یک کتابخانهء خارجی استفاده کنید، که من MySQL رو بخاطر آشنایی باهاش و در دسترس بودن انتخاب کردم.

اینکه بعضی دوستان فکر میکنن اینکه میگیم دونستن و تونستن یعنی اینکه حالا باید هرچیزی رو خودمون بنویسیم و بسازیم فکر درستی نیست. لازم نیست اینکار رو بکنیم. و یک انسان احتمالا وقت و انرژی کافی برای اینکه همه چیز رو خودش بنویسه نداره. اما یه چیزی مثل این کتاب و تمرینهاش، که چیزهای خیلی پایه ای و اساسی رو آموزش میده، واقعا از آدم یه چیز دیگه ای میسازه. من فکر میکنم قدرت برنامه نویسی و بینش آدم رو در هر سطح و زبان برنامه نویسی ای هم که بخواد کار کنه ارتقا میده. دونستن و تونستن خیلی چیزها بخاطر این نیست که ما حتما میخوایم همه چیز رو خودمون بنویسیم. و دونستن و تونستن به این معنا نیست که عملا هرکاری رو در هر سطحی تمرین کنی. بلکه خیلی وقتها تاحد یک بینش و آگاهی از اصول اولیه و مهارت های اساسی پیش بری کفایت میکنه. مثل اینکه شما بری توی یک رشتهء ورزشی بصورت آماتور و با یک آشنایی و آزمون کلی کار کنی. لازم نیست حتما فول باشی و حرفه ای اون رشته بشی، همون آشنایی آماتوری میتونه برای آدم خیلی مفرح و در ضمن مفید باشه.
آدمهایی که از چیزهای مختلفی اطلاعات پایه ای خوب دارن اغلب از این اطلاعات در زندگی استفاده های مفید قابل توجهی میبرن. گاهی انسان خلاقیت هایی بکار میبره که سرمنشاء و جرقه و توان اون از همین دانشها و مهارت های غیرحرفه ای دیگه اومده.
خیلی وقتها و کارها هست که آدم وقتی به چند چیز آشنا باشه میتونه کاری بکنه. چون این موارد ترکیبی هستن و به چنتا زمینه وابسته هستن.

بعدهم اینکه روی یک سیستمی کار کنی که بدونی همهء اطلاعات و اختیارات درموردش در دسترس هست و هیچکس روش کنترل و مالکیت انحصاری نداره، واقعا لذت بخشه. انسان احساس آزادی و اختیار کاملی میکنه، حتی اگر همه چیز رو خودش ننوشته باشه. بهرحال یک عده مثل من و شما بخشهای دیگر رو هم نوشتن، و ما هم اگر بخوایم میتونیم. این برابری احساس خوبی به آدم میده.

اینکه یه چیزی مثل گنو/لینوکس و نرم افزار آزاد هست که به تمامی انسانها فرصت برابر برای همه چیز رو میده خیلی خیلی خوبه.
و ضمنا هدف همیشه حرفه ای شدن یا تجارت نیست.
مثل ورزشها که خیلی از مردم بصورت آماتور و برای تفریح بهشون میپردازن.
این وسط مسلما یک عده حرفه ای و قهرمان و نابغه هم پیدا میشن.
مثلا همین لینوکس مگر اینهمه برنامه نویسی سیستمی و هسته نویس رو از کجا آورده؟
فکر میکنید کم چیزیه؟ آیا همهء اینها دکترا دارن و متخصص یک شرکت بزرگ هستن؟
پس اونقدرها هم سخت نیست.
لینوکسی که در ابررایانه جواب میده و خیلی جاهای دیگه.
در این حیطه ها چطور کم و کسر نداره؟
پس اینکه در دسکتاپ کمبودهایی داره احتمالا بخاطر دلایل دیگری هست.
وگرنه من فکر نمیکنم ساختن یک سیستم عامل قدرتمند از صفر تا اینجا، کار راحتتری از نوشتن برنامه های کاربر باشه.

[مهمان]

من فکر میکنم علم هم باید مثل ورزش یک چیزی عمومی و آزاد باشه.
نه اینکه انحصار و مالکیتی روش باشه.
علم یک ابزار عمومیه.
فقط هم برای تجارت نیست.
خیلی از مردم مثل ورزش میتونن ازش استفاده های غیرتجاری ببرن. حتی تفریح صرف.
آیا تمام این کاربردها رو باید بخاطر تجارت هرچه بیشتر فدا کرد؟
لابد باید پارکهای عمومی رو هم جمع کرد و بجاش کارخونه ساخت!
نیاز آدم و جامعه فقط تجارت نیست. چیزهای ارزشمند و معنادار فقط تجارت و پول نیستن.
باور کنید کپی رایت و بقیهء انحصارهای فکری هم هدف اصلیشون فقط حمایت از مولف و مخترع و کلا آدمهای خلاق بوده، ولی الان شده ابزار انحصار برای تجارت و صنعت و سرمایه دار که سودهای خودشون رو چند برابر و بقای خودشون رو تضمین کنن. درصورتیکه تجارت و صنعت و سرمایه دار به تنهایی هدف نبوده و نیست و نباید هم باشه. بنابراین توجیه زیاد کردن سود اونها برای توجیه و تصویب و تشدید قوانین، از اساس مشکل داره. شما آزادی و پول رو از مردم میگیرید میدید به تجارت و صنعت و سرمایه دار، درحالیکه هدف نهایی همین مردم بودن. و اینهمه انحصار و پولی که به تجارت داده میشه، اونقدری که از مردم گرفته بهشون برنمیگردونه.
تجارت و صنعت و خلاقیت حتی با نصف یا کمتر از انحصارهای فکری فعلی هم به بقا و پیشرفت خودش ادامه میده. شاید ما غولهایی با ثروت های عظیم و پیشرفت های سریع و تضمین شده نبینیم، اما آیا هدف و معیار همینه؟ یعنی وقتی دیدیم شرکتهای غول پیکر سریع با سودهای هنگفت علم شدن، لزوما این نشانهء موفقیت و سلامت و مسیر بهینهء یک جامعه هست؟ منکه فکر میکنم این تفکر بی پایه باشه.
تازه ما باید مثل استالمن خلاق و با جسارت باشیم.
بشر اینهمه تغییر کرده و میکنه و هر روز فناوریها و ساختارهای جدید زندگی رو جایگزین میکنه.
اونوقت اندر خم ساختارهای قدیمی ثابتی در زمینهء انحصار فکری و حمایت از صنعت و مخترع گیر کرده که اگر بررسی کنیم میبینیم اونقدرها هم که باید بهینه نیستن و تغییر شرایط بشر رو درنظر نگرفتن. این قوانین تحت منافع دارندگان انحصار فقط بسط و تمدید و تشدید داده شدن، درحالیکه احتمالا خیلی وقت پیش باید بفکر تغییر و تعدیل و حتی حذف بعضی از اونها میبودیم.
بقول استالمن امروز میشه روشهای بهینه تر و کم عوارض تر و کم هزینه تری رو برای حمایت از هنر و مولف و مخترع ایجاد کرد. چرا ما چسبیدیم به یک سیستم کهنه و پر از هزینه و عوارض که بیشتر آزادی و پول قابل توجهی رو که از عموم میگیره میریزه به جیب تجارت و صنعت و سرمایه دار.
درواقع بیشتر این پول باید به افراد خلاق و هنرمند برسه. اما بیشترش رو دیگران برمیدارن.
تجارت و صنایع واقعا ضروری و مفید با انحصارهای خیلی کمتری هم میتونستن با کمیت و کیفیت کافی فعالیت داشته باشن و نیاز به اینقدر ثروتهای عظیم و انحصار ندارن.
حتی مولف و مخترع هم نیازی نداشت که اندازهء هزارتا آدم معمولی ثروت مصرف کنه و کلی انحصار داشته باشه. مگر این افراد چقدر به اجتماع برمیگردونن؟ اون هنر و علم و فناوری ای که اینقدر هزینه داشته باشه بهتره یا اونی که یک پاداش قابل قبول به هنرمند و مخترع بده؟
منکه بزرگترین اختراعات بشری رو هم بکنم فکر میکنم اندازهء خرج یک زندگی راحت بهم بدن کافیه برام. مگه چقدر میخوام؟ اینقدر که یک جزیره بخرم؟ اینقدر که هر روز یک ماشین آخرین سیستم بخرم؟ یه آدم مگر چقدر نیاز داره و باید خرج کنه؟ میدونید الان یه سوپراستار سینما، یک مولف معروف، یه مخترع که البته باید اغلب با سرمایه دار و صنعت رابطهء خوبی داشته باشه تا بخشی از درآمد بهش برسه، چقدر ثروت دارن؟ اینقدر زیاد که باهاش میشد چند صد یا چند هزار نفر رو از بدبختی و فقر برای همیشه نجات داد. اما الان همهء این ثروت دست یک نفره.
الان هرکس اگر سالی چند صد دلار برای نرم افزار میده، نصف یا کمتر این پول رو حکومت میتونست بعنوان مالیات بگیره و مستقیما برای تولید نرم افزار آزاد هزینه کنه. بده به هرکسی که خلاقیت و تولید مفیدی در زمینه نرم افزار داره. اینطوری هم مردم کمتر هزینه میکردن، هم درآمد عادلانه تر تقسیم میشد و بیشترش به هدفهای اصلی میرسید و بهینه مصرف میشد، هم تعادل اقتصادی بهم نمیخورد، هم انحصاری نبود و مردم فقط یکسری محصول اجاره ای نداشتن، بلکه پول میدادن و در ازاش دانش و نرم افزار آزاد با تمام اختیارات برای همه رو دراختیار داشتن (یعنی مالکیت حقیقی). بدون اینکه کسی شکایتی داشته باشه.
پس این نشون میده که سیستم انحصارهای فکری لزوما تنها سیستم و مناسبترین سیستم نیست امروزه.
واقعا بنظر شما بهتر نبود پولی که بشر خرج میکرد صرف چیزی میشد که برای همیشه برای همیشه میشد؟

[مهمان]

برای همیشه برای همیشه میشد

ببخشید منظورم برای همیشه برای همگان بود.

[Driller]

با تشکر از آقا یا خانم مهمان به خاطر دو پست آخر. عالی بود.